Benchmarkdenken heilig verklaard. Goed idee of niet?

Het 'benchmark-denken' is de laatste jaren haast heilig geworden. Elk korte termijn afwijking t.o.v. de benchmark laat je als belegger bijna letterlijk uit de boot vallen. Vermogensbeheerders laten dan ook steeds vaker hun gedrag beïnvloeden door de benchmark die hen wordt meegegeven. Maar het kan ook anders, stelt VBA Beleggingsprofessionals. In de nieuwsbrief van Investmentcarriere.nl aandacht voor hun visie.

Artikel Benchmark is de norm. Of toch niet? Het 'benchmark-denken' is de laatste jaren haast heilig geworden. Elke korte termijn afwijking t.o.v. een benchmark laat je als belegger haast letterlijk uit de boot vallen. In het algemeen zijn benchmarks steeds beter te meten en te repliceren en daarmee zijn ze ook communiceerbaar geworden. Echter, de waarde, doelstelling en tijd - andere even zinvolle dimensies - waarop benchmarks zouden moeten worden beoordeeld, worden tegenwoordig vaak voor het gemak even vergeten. De vermogensbeheerder laat steeds vaker zijn gedrag beïnvloeden door de benchmark die hem wordt meegegeven. Maar het kan ook anders, blijkt uit de komende editie van VBA Journaal. Het januari-nummer van het VBA Journaal staat geheel in het teken van 'Dimensies en dogma's van benchmarking'. In dit artikel blikken we alvast vooruit op de inhoud. Een benchmark op basis van marktkapitalisatie spoort de beheerder aan suboptimaal te beleggen: te veel in overgewaardeerde aandelen, te weinig in ondergewaardeerde aandelen. Een alternatief zou kunnen zijn een index die gebaseerd is op meer fundamentele kenmerken van ondernemingen, zoals dividenden, cash flows, winst, en aantallen werknemers. Uit onderzoek blijkt dat de fundamentele index zowel in termen van rendement als van risico beter scoort dan de traditionele marktkapitalisatie index. Een andere optie is het opzetten van 'minimum variance' portefeuilles. Traditioneel gaat iedereen er van uit dat een hoger risico wordt beloond met een gemiddeld hoger rendement. Echter, onderzoek naar portfolio's uit de VS van de afgelopen 40 jaar wijst het tegenovergestelde uit. En, als het gaat om een portefeuille die is afgestemd op de verplichtingen van een pensioenfonds of verzekeraar, een zogenaamde LDI-portefeuille, dan is marktkapitalisatie helemaal zinloos. Elke verplichtingenstructuur is immers uniek. Slimmer is om uit te gaan van een benchmark gebaseerd op de verplichtingen (eerder nog dan cashflows) om aan de criteria van repliceerbaarheid en eerlijke en zinvolle evaluatie van de beheerder te kunnen voldoen. In deze editie wordt ook ingegaan op de benchmarking problemen die bedrijfstakpensioenfondsen in de praktijk tegenkomen bij het bepalen van de z-score. Bij de z-score blijkt het vaststellen van de werkelijke prestaties vaak eenvoudiger dan het vaststellen van de norm! VBA Journaal is het verenigingsblad van VBA Beleggingsprofessionals. Het verschijnt viermaal per jaar en wordt gratis toegestuurd naar leden. >> Ga naar meer informatie over VBA Journaal >> Ga naar meer informatie over lidmaatschap VBA Beleggingsprofessionals