´Wat is Amsterdam toch mooi. Ik woon in de buurt van centraal station en leg iedere dag met plezier de 10 km af die mij van kantoor scheidt. Soms voel ik mij toerist in eigen land. Het verkeer zat vandaag mee dus ik kan lekker vroeg beginnen. Het is druk. Een aantal projecten, waar ik als project manager verantwoordelijk voor ben, lopen tegen het einde. Rapportage en afronding geven toch altijd wat extra druk.
Het is al weer een aantal maanden geleden dat ik het team samenstelde voor de Embedded Value review van een grote verzekeraar. Samen met een junior en medior collega was dat het moment om samen met de klant het project op te starten. Dat begint uiteraard met het opvragen van de gegevens en gebruikte modellen. Vervolgens een planning gemaakt voor een gestructureerde aanpak van onder andere de cash flow checks en toetsing gebruikte methodologie. Tijdens deze review ontstond nog een interessante discussie over de verwerking van het zogenaamde Wft-tekort in de Embedded Value.
In de praktijk blijkt dan dat er ruimte is voor interpretatieverschillen, ook al werk je met de European Embedded Value principles en de richtlijnen van de verzekeraar zelf. Als onze berekeningen aantonen dat de uitkomst tientallen of zelfs honderden miljoenen kan verschillen, afhankelijk van de invalshoek die je kiest, dan kun je begrijpen dat dit inhoudelijk boeiende gesprekken oplevert. Dan heb je als adviseur echt het gevoel iets toe te voegen aan een organisatie.
Ik krijg net een telefoontje van de klant dat ze meegaan in onze denkwijze. Leuk voor mijn team dat er veel energie in heeft gestoken. Loop zo gelijk even bij ze langs. Kan ik ze bij de eerste kop koffie van de dag even bijpraten.´
Volgende blogposts met Simon Stronkhorst:
Maandag 19 maart: Ambities inventariseren -> Lees verder
Maandag 26 maart: Model Economic Capital bijna klaar > Lees verder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten